Početne, uslovljene koordinate lokacije i statični gabarit usamljenog paviljona pravougaone osnove u miljeu modernističkog obrasca Novog Beograda, proisteklog iz Atinske povelje, nisu obreshrabrili iskusnog i talentovanog arhitektu poput Vasilija Milunovića. Naprotiv, ova zadata ograničenja mogla su samo da isprovociraju kreativni potencijal arhitekte i inspirišu ga da ostvari delo natprosečnih dometa.
Arh. Vasilije Milunović

Lokacija: Bulevar Mihajla Pupina, Novi Beograd
Godina projektovanja: 1998.
Godina izvođenja: 1998. – 2002.
Investitor: Imel Group i Fik Marketing
Projektantski biro: Osnova Project, Beograd
Projektant: Marija Dubljević, dia
Glavni izvođač: Koling

Autor: Vasilije Milunović, dia
Foto: Arhiva autora

Shodno svom autorskom kredu Milunović se opredelio za radikalni koncept angažovanja i istraživački postupak eksperimentisanja sa vizuelnom percepcijom gde arhitektura postaje OPTIČKI INSTRUMENT. Od poznatog efekta upotrebe staklene fasade kao video screena koji odražava kontekst okoline – motiv često primenjivan u beogradskoj arhitekturi, on pravi korak dalje. Fasadu objekta oblaže providnim staklom i pretvara je u sredstvo aktivnog povezivanja i dinamičnog sadejstva unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora. Zid više nije realna granica, on postaje teleportna membrana neprestanih promena između suprotstavljenih projektantskih ideja, ka spolja i ka unutra.

Arhitektura zgrade nastaje u susretu sila prostora i sila upotrebe kao i kompleksne isprepletanosti međusobnog uticaja enterijera i eksterijera.

Ulazna partija blago je naglašena polukružnim ispustom i povezana sa holom kao centralnim motivom građevine koji se prostire u punoj visini zgradne etaže, otkrivajući konstrukciju od metalnih stubova. Stroga, tehnicistička atmosfera enterijera, usled dominacije sivoplavičastih metalnosrebrnastih tonova stakla i metala, koloristički je osvežena toplim okerom drvenih panela.

Providna fasada neprestano upućuje pažnju, možda ometajući radnu koncentraciju zaposlenih otvaranjem vidika ka spolja u pejzaž i obrnuto, uvlačeći u enterijer one koji su napolju. Istovremeno, ona provocira i promoviše novi model rada ili odnosa prema radnoj etici i ponašanju na random mestu. Ovakvu radnu logiku podstiče i kancelarijska oprema visokog standarda koja upotpunjuje utisak efikasnosti službenika kompanije.

Poslovna zgrada MPC, sa svojom transparentnom arhitekturom neočekivanih i uzbudljivih svetlosnih i scenskih senzacija, zavisno od doba dana ili godine, kao i od toga da li se u objektu nalaze ljudi ili ne, visokim standardom izvođenja i savršenom doradom atraktivnih detalja upisuje se u antologijska ostvarenja naše savremene arhitekture.

Autor teksta: Ljiljana Miletić Abramović