Fotografija: Arhiva N-Martin Studio
Kuća u Knez Mihailovoj 12 je 1979. godine dobila status spomenika kulture, a knjižara je 1990. godine prvi put rekonstruisana i dobila izgled sa kružnim staklenim motivima, koji su najviše upamtili Beograđani, ali koji ni po čemu nije mogao da prenese duh prvobitne Gecine knjižare. Tokom poslednjih desetak godina, sudbina ove knjižare bila je neizvesna, ponajviše zbog problema u privatizaciji Izdavačkog preduzeća Prosveta, u čijem vlasništvu se nalazila i navedena knjižara. Problem je rešen tokom 2020. godine, kada je objavljeno da knjižara „Geca Kon“ prelazi u sistem knjižara JP „Službeni glasnik“ i kada je odlučeno da objekat bude u potpunosti rekonstruisan.
Knjižara „Geca Kon“ je ove godine rekonstruisana u duhu njenog zlatnog perioda, kada je njome upravljao istoimeni vlasnik. Geca Kon otvorio je svoju knjižarnicu za srpske i strane knjige 1. maja 1901. u Knez Mihailovoj 34. U nekoliko navrata menjao je mesto, da bi knjižaru skrasio 1934. tamo gde je i danas u Knez Mihailovoj 12. Iste godne osnovao je i izdavačko preduzeće u kom je u nekoliko narednih godina objavio 2.766 naslova. Iza prvog nosećeg stuba na sredini knjižare nalazio se sto sa nekoliko stolica za kojim su se okupljale najuglednije ličnosti iz književnog i javnog života toga doba. Među njima su bili Slobodan Jovanović, Branislav Nušić, Andra Gavrilović, Jaša Prodanović, Božidar Kovačević, Miloš Crnjanski i mnogi drugi. U dnu knjižare, poluzastakljena bila je kancelarija samog Gece Kona.
Odmah po početku Drugog svetskog rata Geca Kon je kao Jevrejin sa porodicom uhapšen i prebačen na Sajmište, gde mu se gubi svaki trag.
Autor eksterijera i enterijera knjižare, arhitekta Nikola Martinović, ukazuje da je proces rekonstrukcije bio veoma delikatan i da se vodilo računa o mnogim detaljima. Uklonjeni su stakleni dekorativni motivi iz izloga, koji je ponovo dobio profilisani drveni parapet i okvir, a ulazna vrata sa posebnim mehanizmom i načinom otvaranja su izrađena po uzoru na originalna iz 30-ih godina, a sve to po smernicama Zavoda za zaštitu spomenika kulture. Sve police u prizemlju su reparirane, a ponovo je u funkciju vraćen mehanizam kliznih merdevina kojima prodavci ili klijenti mogu da dopru do knjiga na višim policama.
Pod knjižare je takođe osvežen i sada ceo enterijer poseduje onaj izgled kakv je imao za vreme Gece Kona, o čijem izdavačkom radu i vlasništvom nad knjižarom upućuje spomen tabla istaknuta na jednoj centralnoj polici koja se zapaža na ulazu u prostor. Sprat knjižare je takođe rekonstruisan, sa salom za promociju sa 30 mesta i posebnim Gecinim kutkom, sa potpuno restauriranim nameštajem, među kojima su radni sto, stolice, vitrine, ali i prodajna galerija slika.
Ovakvim pristupom rekonstrukciji i restauracij istaknut je istorijski značaj ove knjižare, eksponati koji imaju muzeološku vrednost su izdvojeni i zaštitćeni. Tako je to sada i knjižara, i muzej, i galerija, i mesto budućih književnih susreta i tribina, oživljen je i sačuvan duh minulih vremena za nove generacije.
