Ivanine slike karakteriše istraživanje enterijera potopljenih pod vodom u jedinstvenom spoju realizma, fantazije i montaže. Izvedene sa velikom finoćom, gledalac se oseća obavijen ovim prostorima naseljenim jednim prisustvom plivača koji istražuje unutrašnji svet emocija. U životu svakog pojedinca i u svim oblastima društvenog života emocije imaju ogroman značaj. Razumeti ih znači ne samo bolje poznavati sebe, već i bolje razumeti drugu osobu.
Ciklus slika Nemesta predstavljaju ostvarenja nastala inspirisana temom za konkurs jubilarnog 60. Bijenala umetnosti u Veneciji, pod naslovom „Stranci svuda” (Stranieri Ovunque), čiji je fokus ove godine bio na umetnicima koji su i sami stranci: imigranti, iseljenici, pripadnici dijaspore, prognani i izbeglice”, piše istoričar umetnosti Slavica Obradinović.
Prostore u kojima ih zatičemo antropolog Mark Ože definiše kao „nemesta”. Za razliku od sociološkog pojma „mesta” koje se poistovećuje s prostorno i vremenski lokalizovanom kulturom, nemesta su svi oni putevi i građevine neophodni za ubrzanu cirkulaciju ljudi i dobara: petlje, nadvožnjaci, aerodromi, veliki tržni centri, kao i izbeglički kampovi za raseljena lica sa raznih krajeva planete. To preobilje prostora koje se izražava u ogromnom broju stvarnih i izmišljenih slika, kao i u spektakularnom ubrzanju saobraćaja, ima za posledicu stvaranje nove realnosti u kojoj smo svi stranci. Za razliku od „mesta” koje je prisno, identitetsko, istorijsko i relaciono, ove velike građevine, uprkos svim pokušajima mimikrije bliskosti, ostaju surogati po kojima plutamo bez mogućnosti spuštanja sidra. Likovi na slikama Ivane Živić smo mi – stranci na nemestima, bilo gde na planeti.
Obradinović dalje kaže: „Polazeći od ovih premisa slike Ivane Živić prikazuju savremene prostore tržnih centara ili aerodromskih čekaonica, stanica metroa ispunjenih vodom gde usamljeni protagonist plutaju napovršini. U prepoznatljivim enterijerima u realnosti preplavljeni brojnim ljudima, užurbanošću i bukom sada je prisutna samo jedna osoba skrivenog lica dok levitira. Slikarka uvodi muški i androgeni lik, pored ženskog kao osnovni motiv slike”.
Ivana Živić u slike ugrađuje sveprisutan osećaj izgubljenog identiteta prikrivenog neutemeljenim statusom i pripadnošću što stvara osećaj izopštenosti dok je iskonska potreba individue da pripada jednom širem društvenom i geografskom ambijentu.
Kontak: 060 019 06 29
